درمان واریس
(درمان واریس با روش اسکلروتراپی ( تزریقی
در درمان واریس با روش اسکلروتراپی، یک ماده‌ی شیمیایی به وریدهای واریسی کوچک و متوسط تزریق می‌شود و آنها را از بین می‌برد. اسکلروتراپی نیاز به بیهوشی ندارد و می‌تواند در مطب یا کلینیک انجام شود. برای بستن رگ در این روش، پزشک با تزریق وریدی‌های واریسی کوچک و متوسط، آنها را مسدود می‌کند و در عرض چند هفته رگ‌های واریسی از بین رفته و محو خواهند شد. این درمان در رگ‌های بزرگ شامل تزریق فوم مخصوص به رگها است. فوم به رگها آسیب می‌رساند و باعث بسته شدن آن می‌شود. در صورت بارداری، مصرف قرص ضد بارداری، ابتلا به بیماری انعقادی خون، بیماری قلبی یا سرطان و حتی آلرژی و مصرف داروی خاص پیش از انتخاب این روش لازم است تا با پزشک مشورت شود.
در اسکلروتراپی، درجه درد به اندازه سوزن مورد استفاده بستگی دارد. بعضی از پزشکان از یک بی‌حس‌کننده موضعی خفیف برای به حداقل رساندن درد استفاده می‌کنند. تزریق به وسیله یک اسکن اولتراسوند به رگ هدایت می‌شود. در همان جلسه ممکن است بیش از یک ورید درمان شود. اسکلروتراپی فوم معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. پس از اسکلروتراپی، واریس پس از چند هفته شروع به محو شدن می‌کند. زیرا رگ‌های قوی‌تر جای ورید آسیب دیده را که بیش از حد پر خون نیست، می‌گیرند. بیمار ممکن است برای نتیجه گرفتن از روش در بعضی عروق نیاز به درمان بیش از یک بار برای محو شدن رگ آسیب دیده داشته باشد و از طرفی احتمال تظاهر مجدد واریس نیز وجود دارد. بنابراین درمان با اسکلروتراپی می‌تواند جلسات چندگانه داشته باشد و زمان بهبودی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. به طور کلی، رگ‌های عنکبوتی در طی سه تا شش هفته پس از درمان شروع به از بین رفتن می‌کنند، در حالی که رگ‌های واریسی ممکن است چند ماه زمان برای پاسخ دادن نیاز داشته باشند. اگرچه چگونگی اثربخشی اسکلروتراپی فوم در طولانی مدت مشخص نیست، ولی آمارها نشان داده است که به طور متوسط درمان با این روش در ۸۴ مورد از ۱۰۰ مورد مؤثر خواهد بود. با این حال، در یک مطالعه دیگر واریس در بیش از نیمی از افرادی که تحت درمان با این روش بودند، بازگشته است.
درمان واریس با لیزر
پزشکان از تکنیک‌های جدیدی در درمان واریس با لیزر استفاده می‌کنند تا رگ‌های واریسی و وریدهای عنکبوتی کوچک‌تر را ببندند. گاهی اوقات لیزر به عنوان مکمل اسکلروتراپی به منظور به حداکثر رساندن نتایج استفاده می‌شود. در این روش از هیچ برش یا سوزنی استفاده نخواهد شد.
درمان سطحی واریس با لیزر
درمان‌های لیزری سطحی واریس اغلب برای بستن رگ‌های کوچک و همچنین رگ‌های عنکبوت استفاده می‌شود. بنابراین رگ‌های عنکبوتی و وریدهای کوچک واریسی را می‌توان با لیزر از سطح پوست درمان کرد. لیزر یک انرژی شدید ایجاد می‌کند که عمدتاً رگ‌های خونی کوچک را در سطح پوست از بین می‌برد. این تکنیک لیزری برای از بین بردن رگ‌های واریسی معمولاً در مطب انجام می‌شود و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. نتایج لیزر واریس متغیر هستند. این روش عموماً کمتر تهاجمی است. اما یک مشکل احتمالی پس از درمان لیزر تغییر رنگ موقت پوست است. همانند اسکلروتراپی، چندین جلسه برای نتایج مطلوب با لیزر درمانی ضروری است که معمولاً هر شش الی دوازده هفته تکرار می‌شود. پیشنهاد می‌شود برای دست‌یابی به نتیجه بهتر سه الی چهار روز پس از لیزر از فعالیت سنگین خودداری و تا دو هفته جوراب واریس پوشیده شود. باقی نماندن اسکار جراحی، عدم اجاد درد و خونریزی، عدم نیاز به بستری و بیهوشی، دوره درمان و بهبودی کوتاه و عدم نیاز به استراحت طولانی مدت از مزایای درمان لیزری واریس است.
(جراحی واریس ( برداشت ورید
برای درمان رگ‌های واریسی، چندین روش جراحی وجود دارد. اما هر کسی که مبتلا به واریس است، کاندید عمل جراحی نیست. اگر بیمار باردار یا اخیراً باردار بوده باشد، توصیه می‌شود قبل از انتخاب این گزینه درمانی حداقل ۶ هفته تا پس از زایمان صبر کند. زیرا بسیاری از وریدهای واریسی که در دوران بارداری رخ می‌دهند، از بین خواهند رفت. اگر بیمار از درد یا التهاب ناراحت نبوده و فقط برای زیبایی خواهان درمان واریس باشد، جراحی بهترین گزینه خواهد بود. بنابراین جراحی معمولاً برای افرادی که از روشهای مراقبت خانگی یا تغییر شیوه‌ی زندگی تسکین پیدا نمی‌کنند یا کسانی که برای دلایل زیبایی می‌خواهند روش‌هایی غیر از اسکلروتراپی یا درمان لیزری را امتحان کنند تا رگها کمتر برجسته شوند، توصیه خواهد شد. از طرفی جراحی در موارد پیشرفته شامل زخم‌هایی در پا و واریس بزرگ ضرورت دارد. جراحی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. در بیشتر موارد، بیمار می‌تواند همان روز ترخیص شود ولی اگر جراحی بر روی هر دو پا انجام شود، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان به مدت یک شب باشد.
در عمل جراحی واریس، رگ‌های مشکل ساز و واریسی از طریق عبور یک سیم انعطاف‌پذیر از طریق یک برش در نزدیکی کشاله ران خارج شده و از بین می‌روند. شاخه‌های کوچک‌تر این رگها نیز با این دستگاه از بین می‌روند و یا از طریق یک سری برشهای کوچک برداشته می‌شوند. این روش از دهه ۱۹۵۰ استفاده شده است. اما اکنون با استفاده از روشهای جراحی سرپایی انجام می‌شود و به ندرت نیاز به بیهوشی عمومی دارد. رگ‌های عنکبوت را نمی‌توان از طریق جراحی حذف کرد. گاهی اوقات حذف وریدهای واریسی بزرگ‌تر که وریدهای عنکبوت را تغذیه می‌کنند، باعث ناپدید شدن ورید عنکبوتی باقی مانده نیز خواهد شد. سؤالات رایج بیمار پیش از عمل از جراح خود عبارت‌اند از:
چه کسی عمل من را انجام خواهد داد؟
چه مدت باید برای درمان صبر کنم؟
آیا باید شب در بیمارستان بمانم؟
چه تعداد جلسه درمانی نیاز دارم؟
برای همه‌ی روشهای درمان واریس مقداری درد احساس خواهد شد که در هر فردی بسته به آسانه تحمل فرد به درد متفاوت خواهد بود. اما از آن‌جایی که جراحی تحت بیهوشی انجام می‌شود، درد در طول درمان احساس نمی‌شود. پس از آن‌که اثرات بیهوشی از بین برود، ممکن است درد در ناحیه یا و در برش احساس شود.
اکثر جراحان از تکنیکی شامل بستن ورید و سپس از بین بردن آن استفاده می‌کنند. دو برش کوچک و اولی در نزدیکی کشاله ران در بالای ورید واریسی با حدود ۵ سانتیمتر قطر و دومی برش کوچک‌تر معمولاً در اطراف ساق و مچ پای بیمار زده می‌شود. سپس سیم نازک و انعطاف‌پذیر از طریق ورید پایین عبور می‌کند. سیم به سیاهرگ هدف بسته شده و آن را بیرون می‌کشد. در پایان برشهای ایجاد شده بخیه می‌شود. جریان خون در پاهای بیمار تحت تأثیر عمل جراحی قرار نمی‌گیرد، زیرا رگ‌های عمیق موجود در پاها، نقش رگ‌های آسیب دیده را بر عهده خواهند گرفت. این عمل جراحی واریس به یک الی یک و نیم ساعت زمان نیاز دارد. این روش عوارض جانبی این جراحی همانند هر جراحی دیگری تحت بیهوشی شامل تهوع، استفراغ ناشی از ماده بیهوشی و همچنین خطر عفونت زخم پس از عمل است. جراحی واریس همچنین ممکن است باعث درد، کبودی، خونریزی شدید و بروز زخم‌هایی در برشهای کوچک و تشکیل لخته‌های خون به عنوان یک عارضه بالقوه شود. عوارض جانبی جدی نادر است، اما ممکن است شامل آسیب عصبی یا ترومبوز ورید عمقی باشد که در آن یک لخته خون در یکی از رگ‌های عمیق بدن ایجاد می‌شود. پس از انجام این روش و قبل از بازگشت به کار و فعالیت، بیمار حداقل به مدت سه هفته استراحت نیاز خواهد داشت، گرچه این مورد به سلامت عمومی و نوع کار بیمار نیز بستگی دارد. بیمار ممکن است نیاز به پوشیدن جوراب های واریس تا یک هفته پس از عمل داشته باشد.
درمان واریس با روش فلبکتومی سرپایی
درمان واریس در این روش سرپایی ابتدا تمامی نواحی واریسی در اندام فرد مشخص و نشانه‌گذاری خواهد شد، سپس بی‌حسی موضعی در محل برای کنترل درد بیمار انجام و بعد با کمک برشهای کوچک دو الی سه میلیمتری، راهی برای گرفتن عروق سیاهرگی آسیب دیده با قلاب فلبکتومی و سپس بریدن و خارج کردن آن باز می‌شود. این عمل سرپایی سی الی شصت دقیقه زمان لازم دارد.
درمان واریس با روش فلبکتومی ترانس ایلومینیشن
فلبکتومی ترانس ایلومینیشن با توجه به شباهتی که به فلبکتومی سرپایی دارد، یک درمان نسبتاً جدید است و هنوز اطمینان در مورد اثربخشی و ایمنی آن وجود ندارد. این روش تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی و به صورت سرپایی و با تهاجم کمتری انجام می‌شود. در طول فلبکتومی متمرکز یک یا دو برش کوچک در پای بیمار و اطراف سیاهرگ ایجاد و سپس جراح یک کانولای ایلومیناتور دارای لامپ فیبر نوری را وارد برش نموده تا پس از مشاهده‌ی عروق واریسی آنها با تزریق ماده بی‌حسی از بافت اطراف جدا و از طریق مکش دستگاه موجود جدا کرده و با ایجاد برشهای کوچک از زیر پوست بیرون بکشد. این روش به صورت سرپایی انجام می‌شود و فرد پس از یک الی دو ساعت ترخیص خواهد شد و باید بلافاصله راه رفته و زندگی روزمره را آغاز کند. فرد نیاز به استراحت طولانی مدت ندارد و پس از دو الی سه روز استراحت قادر است به محیط کار خود باز گردد. فلبکتومی می‌تواند منجر به کبودی یا خونریزی و تورم شود که طی دو الی سه روز برطرف خواهد شد. برآمدگی و فرو رفتگی اطراف محل برش، احساس سوزش و مور مور شدن نیز طی دو هفته بهبود می‌یابد. یک هفته نیاز به پوشیدن روزانه جوراب واریس هست و فرد تا سه روز مجاز به بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت بدنی شدید نیست. طی شش الی دوازده ماه زخم‌های بر جا مانده محو خواهند شد. از عوارض این روش احتمال عفونت پوستی در محل برش است که نیاز به آنتی‌بیوتیک برای درمان آن بسیار محدود و نادر است. همچنین احتمال تغییر رنگ موقتی پوستی وجود دارد که برطرف خواهد شد.
جراحی آندوسکوپی واریس
روش جراحی آندوسکوپی واریس روشی است که در موارد شدید و پیشرفته واریس استفاده و توصیه شده و در درمان زخم‌های ناشی از واریس بسیار کاربردی است. در این روش درمان واریس جراح ابتدا یک برش در اطراف سیاهرگ ایجاد و سپس لوله‌ی مجهز به دوربین باریک را درون آن می‌فرستد تا سیاهرگ با کمک ابزرار دیگر تعبیه شده بر سر لوله بسته شود. بیمار بلافاصله قادر به انجام فعالیت روزمره بوده و نیاز به استراحت طولانی نخواهد داشت. بیمار طی چند هفته پس از این جراحی می‌تواند کار خود را آغاز کند. خوشبختانه این روش تاکنون ایمن و بی‌خطر بوده و با کمی درد حین عمل همراه است که برای اکثر بیماران قابل تحمل است. اما همانند هر روش جراحی دیگر با خطراتی چون عفونت، خونریزی، آسیب به عروق و اعصاب اطراف و عود بیماری واریس همراه خواهد بود.
قبل از انتخاب روش درمانی واریس، همیشه باید در مورد گزینه‌های درمانی و خطرات آن با پزشک صحبت شود. روش توصیه شده می‌تواند به علایم، اندازه و محل وریدهای واریسی بستگی داشته باشد. بیماران باید در مورد ایمنی و اثرات جانبی بالقوه هر نوع درمان با پزشک خود مشورت کنند.